Zuid Peru

De woestijn oases:
Huacachina is oase midden in de woestijn, het lijkt er net een sprookje. Overdag is het hier super heet en snachts frio brrr. Grote hoge zandduinen liggen rondom de oase, savonds bekeken we hier de zonsondergang, dat was super mooi omdat je uitzicht had op de hele oase.
We hadden een mooi plekje uitgezocht om te camperen, bij een hotel recht aan het zwembad! Huacachina staat bekend om het buggyracen en zandboarden dat konden wij dus ook niet overslaan! Het was echt super om in de buggy te zitten, een chauffeur krost een heel parcours door de woestijn met oorverdovend lawaai, super stijl omhoog en kaarsrecht naar beneden. Het zandboarden leek een eitje maar toen we bij de laatste afdaling aankwamen had ik toch wel heel veel overtuiging nodig om deze mega lange stijle helling aan te durven.

Bezoek van Martin en Sabine
Martin is de broer van Bennie en Sabine is zijn vriendin (even voor de gene die dat niet weten). We ontmoete elkaar is Cusco en sliepen met zijn allen in een hostel in de wijk San Blas. We kwamen op het idee een trekking te lopen van 3 dagen (Salcantay trekking)en besloten dit op een andere manier te doen dan alle anderen, namelijk zonder gids en in hostels in plaats van tenten. Op zich verliep het allemaal goed behalve dan dat Bennie en Sabine ziek werden een avond voor de trekking! Bennie had heel de nacht overgegeven en geen minuut kunnen slapen. Het erge was dat we de trekking niet konden uitstellen, dat zou noch een zware tocht voor hun worden! Uiteindelijk kwamen we na 1,5e dag lopen met zijn allen op de top van de berg aan en kregen we ook nog een sneeuwstorm op os dak! Helemaal nat geregend en bevroren waren Martin en Sabine gaan schuilen onder een grote steen, als zwervers probeerde ze weer wat warmte en energie te krijgen. Ik en Bennie renden uren lang de berg af naar beneden want we wiste elke 100 meter is 0,7 graden warmer! De 3e dag kwamen we op het einde van de mddag aan in aqua calientes, dit is het eindpunt van deze trekking. De volgende ochtend om 5uur op voor de  Machu pichu! Met onze laatste krachten hebben we het uitkijkpunt Machupichu mountain beklommen, super hoog en een magiche uitzicht op de Machu Pichu, de machu pichu zelf was ook erg mooi vooral met de mist die er hing en de lama's die er rond liepen.

Isla del sol (Bolivia)

We hebben met Martin e n Sabine ook nog een uitstapje gedaan naar Bolivia naar het eiland isla del sol. Dit is een mooi rustig eiland mdden in het Titicaca meer. Even een paar weetjes: Titicaca meer is het grootste meer van zuid Amirica en het hoogste bevaarbare meer ter wereld 3812 meter! Het meer is van 60% van Peru en voor 40% van Bolivia. Gemiddeld is het 140-180 meter diep. Het eiland was het perfecte eiland om tot rust te komen, uhhmm al moet je wel eerst met je tas van 20 kg een half uur trappen beklimmen om bij je hotel te komen. We vonden een perfect hotel op bijna het puntje van de berg van het eiland, met mooi uitzicht en ontbijt. Elke avond aten we voor een prikkie forel uit het titicaca meer. Ook hebben we een dag rond het eiland gelopen en de omgeving was echt prachtig met constant uitzicht op de blauwe zee en prachtige zonsondergangen.

Arequipa en Colca Canyon.
Arequipa is de rijkste stad van Peru en valt op door het uitzicht op de hoge vulkanen die je vanaf... overal kan zien. Arequipa is een echte stap stad en we kwamen er achter dat ons hotel het middelpunt was van de uitgaansstraat stond. We zijn dus ook nog even op stap geweest, maar de volgende dag moesten we alweer redelijk optijd weg naar ons 3 daagse colcacanyon avontuur.
We vertrokken sochtends naar Chivay een klein dorpje in het Colcacanyon gebied. De Colcacanyon heeft de diepste afgronden ter wereld en staat bekend om de cruz de Condor. De cruz de condor is een punt waar Elke dag Condors overheen vliegen, dit zijn de 1 naar grootste vogels ter wereld met een spanwijdte van 3 meter.
Martin en Sabine kozen er voor om in Chivay de ziplines te gaan doen, voor de gene die niet weten wat dit is: je gaat met een touw  tussen 2 bergen in over een afgrond. Het leuke was dat Bennie en ik de ziplines konden zien vanuit de hotsprings.
De volgende dag vroeg op voor de cruz del Condor, de condors zouden hier rond 9 uur sochtend te zien moeten zijn. Er was niks te zien en de bus voor vertrek kwam er al aan, dus besloten we nog maar 2 uur langer te blijven omdat de volgende bus pas om 11uur kwam. Nadat bijna alle toeristen vertrokken waren kwamen de Condors in zicht, eerst een kleintje en daarna hele grote, ze circelden in rondjes boven ons hoofd (waren wij toch even blij met onze beslissing).
Om 11uur pakten we de bus naar een ander klein dorpje waar ons een uitputtig te wachten stond. In 35 graden 2 km naar beneden klimmen, helemaal beneden in het clif tussen de 2 bergwanden in was een kleine oase met mooie honneymoon hotels met zwembaden! Na 2 uur zweten en trillende knieen kwamen we aan in de prachtige oase! We kozen voor het hotel met het mooiste zwembad, het zwembad was om een rots gebouwd en je kon vanaf de rots in het water springen. Het zag er allemaal heel luxe uit maar de kamer koste maar 3 euro pp. Martin en Sabine kozen er de volgede ochtend voor om paarden te huren zodat ze het pokke eind niet naar boven hoefden te lopen. Bennie en ik kozen er voor om met een kater van de avond er voor op het heetst van de dag naar boven te rennen. We hadden er zo erg geen zin in dat we dit besloten om zo snel mogelijk te doen, en omdat we voor de eerste keer sinds weken laag zaten (dus onder de 2500 meter hoogte) hadden we opeens een onuitputtelijk uithoudings vermogen en haalde na een uur al iedereen in die een uur eerder waren vertrokken. We waren in 1 uur en 50 minuten boven en niemand geloofde dat we er zo snel over konden doen en wij zelf ook niet!
We zijn hierna terug naar arequipa gegaan en hebben nog een avond met Martin en Sabine besteed in een restaurant voordat we ze uitzwaaiden. De dag erna zijn we via puno terug naar bolivia gereist.