Montanita in Ecuador 18 juli t/m 19 augustus

 Montanita 18 juli t/m 19 augustus

Aangekomen in zuid America werden Bennie en ik met onze neus op de feiten gedrukt, en dan wel de Spaase feiten. Wij kunnen deze mensen niet verstaan en niemand spreekt Engels. Zelfs op het vliegveld, waar je zou verwachten dat je verplicht Engels moet kunnen, spreken ze geen Engels.

Ook zagen we nergens blanke toeristen die misschien Engels zouden kunnen. Het viel ons ook op dat de hostels hier zo duur waren. In Nepal sliepen we voor 2 euro per nacht voor 2 personen…. Hier moesten we 12 euro betalen wat later het dubbele bleek te zijn omdat ze de prijs hier per persoon tellen, en we hadden daar een aantal nachten geslapen wat totaal voor ons op veel geld neer kwam.

Dit betekend voor ons dat we onze tent maar eens moesten gaan gebruiken of iets anders goedkoops regelen om in te slapen  en dat we zo snel mogelijk Spaans moesten gaan leren………………..

Montanita is een klein dorpje aan de kust wat alleen bestaat uit toeristen kroegen, restaurants, winkeltjes, surfshops en discotheken. Montanita heeft strand van kilometers lang, de beste golven ooit om op de surfen, jungle, Spaanse scholen en een hele gezellige sfeer!

Na 2 dagen rond geslenterd te hebben door Montanita vonden we een Spaanse school en ons eerste eigen huisje! Voor het eerst dus officieel samenwonen! Het huisje was perfect, 150 meter van het strand en 500 meter van het centrum, precies ver genoeg om niet teveel last van de herrie te hebben. Het huisje had een keuken, badkamer en 2 slaapkamers, dat wil ik in Nederland ook wel voor 240 euro per maand voor 2 pers! Onze buren, 4 mensen uit chili, kwamen dezelfde dag in het huisje en bleven ook een maand. Het waren hele gezellige mensen en ze konden zelfs best goed Engels, ‘s avonds kwamen we vaak gezellig bij elkaar op het terras van hun huisje zitten en in het weekend gingen we met zijn allen op stap.

Ons dagelijkse ritueel in Montanita bestond uit: 8.15 wekker gaat. 9.00-13.00 Spaanse les, 13.00-14.00, 2 eieren bakken en brood eten. 14.00-15.00 1 uur leren. 15.00-17.00 Bennie gaat surfen, Milou gaat hardlopen. 17.00-19.00 koken en eten (altijd met heel veel kaas). 19.00-20.30 Spaans leren. 20.30-23.30 films kijken of bij de buren hangen.

Het stappen is hier heel anders dan in Azië, de mensen beginnen hier pas rond 23.00u terwijl de kroegen in Nepal al zouden sluiten. Mensen kopen wat drank in de winkel en drinken dat op in de straat of op het strand. Iedereen maakt muziek en danst op straat, de sfeer is heel gezellig je hoeft de kroeg niet in om een feestje te bouwen. Rond 4 uur komt de politie langs om te zeggen dat de muziek uit moet in de kroegen, dat gebeurd dan ook maaar…. Iedereen gaat de straat op of naar het strand waar iedereen muziek gaat maken, zingen en dansen en echt iedereen doet mee! Ik was echt de enige die de Spaanse teksten niet mee kon zingen! Elke keer als ik een kwartier gedanst had en naar beneden keek had ik een heel dans spoor in het zand uit gesleten en stond ik tot mijn knieën in een gat! Als het licht word gaan de laatste mensen weer naar huis en beginnen de volgende dag weer op nieuw. In Ecuador doen ze veel om alcoholisten en ziektes te voorkomen. Zo is de alcohol prijs en de sigaretten prijs in 2 jaar ver 4 dubbelt, ook word er op zondag geen alcohol meer verkocht, ook niet in de supermarkt. Dit doen ze omdat er veel mensen op maandag niet naar hun werk gingen van wegen de katers hahaha. Toch vind ik dat de Nederlanders op stap veel meer drinken dan de mensen in Azie, of Z Amerika omdat de Nederlanders daar over het algemeen meer geld voor hebben.

Ik ben maar weer begonnen met hardlopen omdat ik toch graag weer iets actiefs wilde doen. Hardlopen is hier echt leuk, je kan met gemak een rondje van 10 km over het strand rennen en bent dan helemaal alleen. Onderweg zitten er groepen grote gieren op het strand, meestal zijn ze dode (van die opgeblazen stekel vissen, puffer fish) aan het op eten. Ook kwam ik 3 grote dode schildpadden en een aangespoelde dolfijn tegen. Op 1 van mijn laatste dagen kwam ik een groep walvissen tegen!!! Bennie had dezelfde ook gezien tijdens het surfen, 1 walvis sprong helemaal uit het water!

We zijn ook nog 2 x naar Puerto Lopez geweest, een uurtje met de bus vanaf Montanita. Hier gingen we met de boot walvissen spotten. We zagen een hele grote groep walvissen, 2 orkas probeerde de baby walvis op te eten, na een uur bittere strijd hadden ze het kleintje te pakken. De vogels aten de stukken drijvend vlees gulzig op! We moesten de foto’s van de orka opsturen naar de gids via internet, voor onderzoek. Ze hadden de orka’s al 2 jaar niet meer gezien en dit was de eerste keer sinds die 2 jaar.